Piękno prostoty
Gdy słyszę słowo “Taizé” – charakterystyczny krzyż i ikona przyjaźni, a także liczne płomienie zapalonych świec rozświetlających ciemne wnętrze kościoła pojawiają się w mojej wyobraźni. A w sercu odczuwam ciepło i ogromny pokój, które są przywoływane przez te obrazy. Podczas poniedziałkowych modlitw w Maciejówce powracam myślami do mojego wakacyjnego pobytu w wiosce Taizé we Francji. Przypominam sobie wnętrze kościoła wypełnionego po brzegi młodymi ludźmi z całego świata i ponownie doznaję poczucia jedności i wspólnoty, jakie wytwarza się podczas wspólnego śpiewania i trwania na modlitwie w chwilach ciszy. Taka forma modlitwy niezwykle mi odpowiada – proste słowa pieśni, przy delikatnym akompaniamencie gitary, klarnetu i skrzypiec, pozwalają na naprawdę głębokie skupienie, pomagają skoncentrować myśli i wejść coraz głębiej w modlitwę. Powtarzane słowa kanonów, będące często wersetami z Pisma Świętego, mocno zapadają w pamięć i serce. Prostota i spokój – tak określiłabym nastrój Taizé. Mogę go również doświadczać podczas poniedziałkowych modlitw w Maciejówce, trwając w tym, można powiedzieć, idealnym stanie ducha, który pomaga dobrze nastroić się na dopiero rozpoczęty tydzień.
Martyna